Swami speaks about संस्कृतम्
Let us listen to what Swami has to say about the uniqueness of संस्कृतभाषा। In this section, we bring to you excerpts from various discourses where Swami has highlighted the role and value of संस्कृतम्।
"संस्कृतं is the mother of all languages."
संस्कृतं is basis for भारतीयसंस्कृतिः।
The history and sacredness of Bharat are all dependent on Culture. Vedas, Shastras, Itihasas, Puranas, Pramanas, all of these are based on Samskruti. Bharatiya Samskruti is based on Samskrtam. In ancient times in Bharat, in every village, Samskrtam was the spoken language. Every person used Samskrtam in their regular conversations. They made use of Samskrtam and Samskrtam words in all their dramas and street plays. Though the meaning of every Samskrtam word may not be known, but the sweetness as we hear it is indescribable.
- An excerpt from Swami's Discourse on 28th August, 1996 in Prasanthi Nilayam.
"In Treta Yuga, there was no other language other than Sanskrit."
In Treta Yuga, there was no other language other than Sanskrit. Gradually, all other languages were derived from Sanskrit. For instance, the English word 'Mother' comes from the Sanskrit word 'मातृ', Father from 'पितृ', Brother from 'भ्रातृ'. Today we discover that many words have their origin in Sanskrit which is an अन्तर्वाहिनी (inner current) for all languages. In the olden days prior to Jesus, even Divinity did not have a specific name. The King was treated as God. They used to offer worship to the King. Because of the efforts made by Jesus Christ, Christianity took roots in Rome. In the Roman language, there is a word 'Persona' which means 'highly sacred'. This sacredness is present in everyone. The derivate of this word 'persona' is 'person' and the root word is 'पुरुष'. Thus the root of each word can be traced to Sanskrit, which could be described as the mother of all languages.
... అయితే ఎవరి ఓపికను పట్టి, సామర్థ్యమను పట్టి వారు ఆ జ్ఞానమును ఆస్వాదించవచ్చు; నేర్పుకొని మరీ ప్రపంచానికి విజ్ఞానమును వెదజల్లవచ్చు. అట్టివిజ్ఞాన, అనుభవజ్ఞాన ఒక్క భారతీయశాస్త్రముల యందు మాత్రమే ఉన్నది. వాటిని భాగా అర్థముచేసుకొనవలెనన్న అవగాహన గావించకొనవలెనన్ను సంస్కృతం తప్పనిసరిగా నేర్చుకోవాలి. సంస్కృతము అనగానే మనలో చాలామందికి ఒక దురభిప్రాయమున్నది. అది మృతభాష అనీ, అది అనాగరికలు సనాతనులు వాడే చాందసభాష అనీ ఈనాటి వారి అభిప్రాయాలు. ఇవి ఏవో అర్థముకానీ మంత్రాలనీ, యజ్ఞ యాగాదులకు పెండ్లిండ్లూ, కర్మకాండలకు ఉపయోగించుకొనేవనీ, ఇది కష్టతరమైన భాష అనీ సామాన్య ఆధునికులలో ఈ భావము పాతుకోనిపోయినది. ఈ దురభిప్రాయమును ముందు మన మనస్సులనుండి తీసివేయాలి. సంస్కృతము అంమృతభాష అనీ, అమరభాష అనీ, దానిలో ఉన్నది సమస్త భాషలయొక్క మూలసారమనీ, అన్ని భాషలకూ సంస్కృతము మాతృదేవి అనీ గుర్తించాలి. నిర్లక్ష్యము చేయరాదు. భారతీయుల వేదాలలీని అమృతాన్ని తనివితీరా త్రాగాలంటే సంస్కృతమును నేర్చుకోవాలి. వ్యాకరణం, చందస్సు, జ్యోతిషం మొదలైనవెన్నో అమూల్యమైన విషయాలను మహర్షులు ఎన్నడో వ్రాసియుంచిరి. ఖగోళశాస్త్రం, ధర్మశాస్త్రం, నీతిశాస్త్రం, తర్కశాస్త్రం, సంగీతశాస్త్రం, సాహిత్యశాస్త్రం, శిల్పశాస్త్రం ఇంకా ఎన్నియో ఉన్నాయి. మన శాస్త్రాలను పాశ్చాత్యఖగోళ శాస్రజ్ఞులు చూచి ఆశ్చర్యపరవశులై అనేకరహస్యములను వాటిద్వారా తేలిసికొనుటకు అనేక పరిశోధనలు చేయుచున్నారు. భారతీయుల ఖగోళశాస్త్రము గ్రీకులకన్నా ఎన్నోరేట్లు మిన్న అనికూడా పాశ్చాత్యులు పేర్కొన్నారు.
- Ch 23, నిత్యసత్యములు, సత్యసాయి వాహిని. (Page 146)